هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از عشق و دلدادگی به معشوق سخن میگوید. او از زیباییهای معشوق، تأثیر عمیق عشق بر دلش، و وفاداری خود سخن میگوید. همچنین، اشارهای به غم و رنجهای ناشی از این عشق دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال بهطور کامل قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات عرفانی یا پیچیدگیهای ادبی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۹۵۸
نافه چین ز خاک کوی تو زاد
لاله تر ز باغ روی تو زاد
غنچه کز بوی گشت آبستن
عاقبت چون بزاد بوی تو زاد
گر چه از موی کوه کم زاید
کوه غم در دلم ز موی تو زاد
هم به طفلی همه جهان بگرفت
غم دل کاندر آرزوی تو زاد
سوی ما جز وفا نمی زاید
هر جفایی که زاد سوی تو زاد
بنده خسرو به ناخوشی خو کرد
به جز از تو مگو ز خوی تو زاد
لاله تر ز باغ روی تو زاد
غنچه کز بوی گشت آبستن
عاقبت چون بزاد بوی تو زاد
گر چه از موی کوه کم زاید
کوه غم در دلم ز موی تو زاد
هم به طفلی همه جهان بگرفت
غم دل کاندر آرزوی تو زاد
سوی ما جز وفا نمی زاید
هر جفایی که زاد سوی تو زاد
بنده خسرو به ناخوشی خو کرد
به جز از تو مگو ز خوی تو زاد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۵۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.