هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از عشق، باده‌نوشی، و زیبایی معشوق سخن می‌گوید. او از عاشقان می‌خواهد که به جای زهد و تقوا، به عشق و مستی روی آورند و به زیبایی و هنر بپردازند. همچنین، اشاره‌ای به رابطهٔ عاشقانهٔ محمود و ایاز دارد و از شنونده می‌خواهد که مانند او به معشوق خود توجه کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره‌هایی به باده‌نوشی و مستی دارد که مناسب گروه‌های سنی بالاتر است.

شمارهٔ ۹۶۲

عاشقان را چو نامه باز کنید
نام من بر سرش طراز کنید

زهد رفته ست، ای مسلمانان
باده نوشید و چنگ ساز کنید

گر شما دین عاشقان دارید
بعد از این پیش بت نماز کنید

گاه مردن شنیدم از محمود
گفت، «رویم سوی ایاز کنید»

من غلام شمایم، ای خوبان
بکشم، گر هزار ناز کنید

چند باشید مست حسن، آخر
چشمها را ز خواب باز کنید

دیده باشید آن جوان مرا
صفتش پیش بنده باز کنید

با چنان قامت، ای صنوبر و سرو
شرم ناید که پا دراز کنید

بشنوید این حکایت خسرو
پیش آن سرو سرفراز کنید
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.