هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی و جمال معشوق می‌پردازد و از تشبیه‌های زیبا مانند شمع، خورشید و آفتاب برای بیان عظمت و نورانیت چهره‌ی او استفاده می‌کند. همچنین، شاعر از درد عشق و غم‌های ناشی از آن سخن می‌گوید و آرزوی وصال معشوق را دارد.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و ادبی است که برای درک بهتر نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و تشبیه‌ها ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.

شمارهٔ ۱۰۷۷

ای شمع، رخ تو مطلع نور
زین حسن و جمال چشم بد دور

با پرتو عارض تو خورشید
چون شمع در آفتاب بی نور

رخسار تو در جهان فروزی
ماننده آفتاب مشهور

از روی تو شام صبح گردد
وز زلف تو صبح شام دیجور

انگیخته شام را ز خورشید
آمیخته مشک را ز کافور

از دست غم تو در زمانه
یک خانه دل نماند معمور

بر دار غمت حلال باشد
زو وصل تو گشته همچو منصور

خاطر نرود به گلستانی
آن را که جمال تست منظور

خسرو که همیشه بر در تست
از درگه خود مکن ورا دور
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۷۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.