هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از زبان عاشقی بیان می‌شود که از جذبه‌های معشوق خود سخن می‌گوید. او از افسون معشوق، درد فراق، و مستی ناشی از عشق می‌نالد و در عین حال، از بیداد معشوق نیز خرسند است. شاعر با تصاویری مانند تیر و کمان، بوسه، و شراب، احساسات خود را بیان می‌کند و در پایان، حتی حاضر است جان خود را به رایگان ببخشد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند مستی و بوسه ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر نامناسب باشد.

شمارهٔ ۱۲۸۰

ببستی چشم من ز افسون زبان هم
دلم بردی نه تنها بلکه جان هم

خرابم می کنی از رخ، ز لب نیز
ازینم می کشی، جانا، از آن هم

ز تیر تست ما را دعوی خون
گواهی می دهد دل، آن کمان هم

ز بیداد تو خرسندم همه عمر
اگر خون ریزیم، راضی، بدان هم

برو، ای باد، بوسی زن برای پای
اگر چیزی نگوید، بر دهان هم

بده ساقی که من مست و خرابم
پیاله خورده ام، رطل گران هم

غمی دارم که باد از دوستان دور
به حق دوستی کز دشمنان هم

بت اندر قبله دارم نه همین بت
که زنار مغانه بر میان هم

اگر افتد قبول این جان خسرو
به بوسی می فروشم، رایگان هم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.