نه دست رسی به یار دارم
نه طاقت انتظار دارم

هر جور که از تو بر من آید
از گردش روزگار دارم

در دل غم تو کنم خزینه
گر یک دل و گر هزار دارم

این خسته دل چو موی باریک
از زلف تو یادگار دارم

من کانده تو کشیده باشم
اندوه زمانه خار دارم

در آب دو دیده از تو غرقم
و امید لب و کنار دارم

دل بردی و تن زدی، همین بود
من باز بسی شمار دارم

دشنام همی دهد به خسرو
من با دو لب تو کار دارم

«امیرخسرو دهلوی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir