هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و وصال معشوق سخن می‌گوید و از دشواری‌های راه عشق و رنج‌های آن می‌نالد. او از بازی شطرنج عشق و فداکاری در این راه صحبت می‌کند و به می‌نوشی و رندی نیز اشاره دارد. در نهایت، شاعر از زندگی و لذت‌های آن سخن می‌گوید و به نوعی به مقابله با مرگ و توبه اشاره می‌کند.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند شراب و مستی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۳۹۷

هر شب به کوی وصل تو دزدیده ره کنیم
پیش در از طفیل سگان خوابگه کنیم

دزدیم هر طرف نظر از بیم مردمان
وانگاه در رخ تو به دزدی نگه کنیم

روزی دو دیده چار نشد، وه که با تو چند
در چار سوی راه تو دیده به ره کنیم؟

شطرنج عشق باز که ما بهر نرد تو
خود را به مات گاه رسانیم و شه کنیم

نخست کن، ای فرشته، خط یار بهر ما
باری چنین چو نامه خود را سیه کنیم

هان ای، حریف می خور و می، زنده ایم ما
ور توبه مردن است، بیا تا گنه کنیم

صوفی و شیم و داد کله چون نمی دهیم
به گر ز پای تابه مستان کله کنیم

رندان مفلسیم و اگر دسترس بود
خمهای می سیل به هر کوی و ره کنیم

گفتی که «پر دهم دو سه گر، خسروا، خوری »
در ماهه می بیار، مبادا که نه کنیم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۹۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۹۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.