هوش مصنوعی: شاعر در این غزل از عشق و دلدادگی خود سخن می‌گوید و با تصاویر شاعرانه، احساسات عمیق و درد عشق را بیان می‌کند. او از ناز و نیاز، ذوق دیدار، و دیوانگی دل خود می‌گوید و آرزو می‌کند که معشوق لب بر لبش نهد تا او بتواند با زبان عشق، رازهایش را بیان کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اصطلاحات و مفاهیم شاعرانه نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۱۴۱۲

هر شب به دل تصور نازش فرو برم
با خون دل فسانه رازش فرو برم

نازش که نیست بر لب شیرین، بر آن شوم
کاندر میان آن گه نازش فرو برم

چون تیر بر کمان نهد او، خواهم از هوس
پیکانهای دیده نوازش فرو برم

شبها ز ذوق خاک درش در دهان کنم
در آب دیدگان نیازش فرو برم

دیوانه شد دل من و زنجیر واجب است
خواهد از او که زلف درازش فرو برم

باشد که یک دمی لب خود بر لبم نهد
تا من زبان عربده سازش فرو برم

خسرو، اگر چه عشق مجاز است زان او
تحقیق خویش من به مجازش فرو برم
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.