هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از احساسات عمیق خود در مورد عشق، وصال، وفاداری و صبر سخن می‌گوید. او از آرزوی دیدار معشوق، درد فراق، و امید به وفای وعده‌ها می‌گوید و در نهایت به صبر و کنترل احساسات اشاره می‌کند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و پیچیده است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک ظرافت‌های ادبی و احساسی آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد.
شمارهٔ ۱۴۶۹
گر در وصل را گشاد دهیم
دیده را مژده مراد دهیم
پا نهادی به خاک و دل دادیم
جان همت هم بر آن نهاد دهیم
دی برفتی و خواستم جان را
که نویدی براوفتاد دهیم
وعده کردی، وفا نفرمودی
ور فراموش گشت، یاد دهیم
صبر را گر عنان به دست آریم
اشک را یک دم ایستاد دهیم
دیده را مژده مراد دهیم
پا نهادی به خاک و دل دادیم
جان همت هم بر آن نهاد دهیم
دی برفتی و خواستم جان را
که نویدی براوفتاد دهیم
وعده کردی، وفا نفرمودی
ور فراموش گشت، یاد دهیم
صبر را گر عنان به دست آریم
اشک را یک دم ایستاد دهیم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۴۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۴۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
