من آن ترک طناز را می شناسم
من آن شوخ بدساز را می شناسم

مبینید تا می توانید در وی
که من آن سرانداز را می شناسم

نبینم به سویش ز بیم دو چشمش
که آن هر دو غماز را می شناسم

شبم تازه شد جان به دشنام مستی
تو بودی، من آواز را می شناسم

ز من پرس ذوق سخنهای خسرو
که من آن ره ساز را می شناسم

«امیرخسرو دهلوی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir