هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های غنی، زیبایی معشوق را توصیف می‌کند. شاعر با مقایسه‌های خلاقانه مانند مقایسه چشمان معشوق به بادام و زلف او به خورشید، عشق و شیفتگی خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل زیبایی‌شناسی و ادبی متن به بلوغ فکری نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۵۱۸
یوسف چو رخت ماهی در خواب ندیده ست این
خورشید چنان زلفی در تاب ندیده ست این
دو چشم چو بادامت در خواب بود دایم
بادام چنان چشمی در خواب ندیده ست این
محراب دو ابرویت طاق است درین عالم
طاقی که چنان هرگز محراب ندیده ست این
بویی که دهد زلفت گلزار کجا دارد؟
خونی که خورد لعلت عناب ندیده ست این
بالای تو گر بیند، مهتاب شود سایه
خود سایه بالایت مهتاب ندیده ست این
نقشی که رخت دارد در آب دو چشم من
یک چشم چنان نقشی در آب ندیده ست این
صد حرف فرو خوانده ست از دفتر تو خسرو
بی دایره عشقت یک باب ندیده ست این
خورشید چنان زلفی در تاب ندیده ست این
دو چشم چو بادامت در خواب بود دایم
بادام چنان چشمی در خواب ندیده ست این
محراب دو ابرویت طاق است درین عالم
طاقی که چنان هرگز محراب ندیده ست این
بویی که دهد زلفت گلزار کجا دارد؟
خونی که خورد لعلت عناب ندیده ست این
بالای تو گر بیند، مهتاب شود سایه
خود سایه بالایت مهتاب ندیده ست این
نقشی که رخت دارد در آب دو چشم من
یک چشم چنان نقشی در آب ندیده ست این
صد حرف فرو خوانده ست از دفتر تو خسرو
بی دایره عشقت یک باب ندیده ست این
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
