هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از درد عشق، جفای معشوق، و دوری از او سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیمی مانند تسلیم در برابر عشق، تفاوت بین عشق سطحی و عمیق، و انتقاد از زاهد دور از عشق دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی دارد. همچنین، برخی از اشارات ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۵۲۴

بر آن رویی که نتوان می گرفتن
ترش بر روی ما تا کی گرفتن

حلالش باد خونم آن چنان، کوست
جفایت چون توان بر وی گرفتن

صبا بستان کباب نیم سوزم
به دستش ده به جای می گرفتن

کجا افتاده ای، زاهد، ز ما دور؟
نشاید مفلسان را پی گرفتن

چنین کز غمزه شوخت امان یافت
بخواهد فتنه روم و ری گرفتن

ترا هم هست شوقی، لیک فرق است
بتا از سوختن تا خوی گرفتن

ز تو در خان و مان سوزی اشارت
ز خسرو آتش اندر نی گرفتن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۵۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۵۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.