هوش مصنوعی: این شعر از خسرو، بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و درد هجران است. شاعر از عشق، جدایی، و رنج‌های ناشی از آن سخن می‌گوید و با اشاره به مفاهیمی مانند خون دل، طالع میمون، و دیوانگی، حالات روحی خود را توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاطفی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از اشارات مانند 'خون دل' و 'دیوانگی' نیاز به بلوغ ذهنی برای تفسیر دارند.

شمارهٔ ۱۶۲۴

آستان یار و آن گه خون من
شاد باش، ای طالع میمون من

باده خواهی خورد، روشن شد مزاج
چون چنین شد بار اول خون من

بوالعجب کاری ست، من مشغول جان
وان رقیبت در چرا و چون من

کاری افتاده ست با شبها مرا
تو بخسپ، ای بخت دیگرگون من

کشتی و بازم رهایی شد ز هجر
دیر زی درد درون افزون من

خون دل از دامن، ای دیده، مشوی
یادگارست این ازان مجنون من

شعر خسرو مایه دیوانگیست
تا نیاموزد کسی افسون من
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۲۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۲۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.