۲۶۴ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۱۹

ای آنکه تمام هم چو ماهی
با زلف چو چتر پادشاهی

مردم ز برای نقش و زلفت
از دیده برون کشد سیاهی

گر خط سیاه خود ببینی
بر مشک دهی به خون گواهی

ای زلف ترت مراغه کرده
بر روی تو چون در آب ماهی

آخر چه شود گر از لب خویش
یک بوسه برای من بخواهی

از خسرو خسته رو بگردان
زان رو که تمام همچو ماهی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.