هوش مصنوعی: این شعر عرفانی و فلسفی به ستایش ذات الهی و تأثیر آن بر جهان و انسان‌ها می‌پردازد. شاعر از قدرت و عظمت خداوند سخن می‌گوید که باعث رواج دین و نابودی کفر شده است. همچنین، به مفاهیمی مانند عرفان، وحدت وجود، و مقامات اولیاء الهی اشاره دارد. در بخشی از شعر، شاعر از اشتیاق خود برای دیدار با معشوق الهی می‌گوید و از دوری او شکوه می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی و ارجاعات تاریخی و عرفانی (مانند حلاج و ابن عمران) نیاز به دانش پیش‌زمینه دارد.

غزل شماره ۱۸

این چه نام است کزو سکه دین یافت رواج
شد ازو مملکت کفر و ظلالت تاراج

بندگانش همگی خرقه صد پاره به بر
پای بر تارک گردون و در آزرم ز تاج

بر رخ قلزم امکان و وجوب ار نشدی
ذاتش آمیخته می گشت بهم عذب و اجاج

شد نبی و ولی از جرعه جامش مدهوش
ابن عمران ارنی گفت و انا الحق حلاج

لی مع الله ورا خاصه بلند اورنگی است
نردبان گشت مر آن تخت شرف را معراج

بازم ار دست به دامن رسدت پیش از مرگ
ندهم از کف شود ار چرخ به بازی لجاج

ای خوش آن وقت که بینم رخ بزم آرایت
چون مه چارده بار دگر اندر شب داج

چند نالم به غم از تو به صد مرحله دور
و اری العیش لمثواک لهن الاحلاج

خالد از وصف تو نام آورئی می خواهد
ورنه آیینه خور نیست به صیقل محتاج
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۱۷
گوهر بعدی:غزل شماره ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.