هوش مصنوعی:
این متن شعری است که بر ارزش ذاتی و اصالت تأکید دارد و بیان میکند که ظواهر و تظاهر نمیتوانند جایگزین ماهیت واقعی شوند. همچنین، اشاره میکند که هر کس نمیتواند به جایگاه افراد بزرگ مانند سلیمان، اسکندر، خسرو پرویز، یا ابراهیم برسد، چرا که این جایگاهها نیازمند ویژگیهای خاص و ذاتی هستند.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم انتزاعی و حکمتآمیز است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، ممکن است برخی از اشارات تاریخی و ادبی برای کودکان و نوجوانان کمسنوسال نامفهوم باشد.
غزل شماره ۲۲
به اکسیر وحیل هر خاک راهی زر نخواهد شد
همه بد اصل سنگی در بها گوهر نخواهد شد
سلیمانی نزیبد هر که را خاتم بود
در کف و آن کو آینه می سازد اسکندر نخواهد شد
همه کس خویش را عاشق تواند کرد چون بلبل
ولی پروانه وش جویای ترک سر نخواهد شد
همه گلگون سواری خسرو پرویز نتواند گفت
همه زیبا رخی شیرین صفت دلبر نخواهد شد
به عالم هر که بینی خالد بیچاره است اما
چون ابراهیم کس زیبنده افسر نخواهد شد
همه بد اصل سنگی در بها گوهر نخواهد شد
سلیمانی نزیبد هر که را خاتم بود
در کف و آن کو آینه می سازد اسکندر نخواهد شد
همه کس خویش را عاشق تواند کرد چون بلبل
ولی پروانه وش جویای ترک سر نخواهد شد
همه گلگون سواری خسرو پرویز نتواند گفت
همه زیبا رخی شیرین صفت دلبر نخواهد شد
به عالم هر که بینی خالد بیچاره است اما
چون ابراهیم کس زیبنده افسر نخواهد شد
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شماره ۲۱
گوهر بعدی:غزل شماره ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.