هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، زیبایی معشوق را با تصاویر شاعرانه و استعارات زیبا توصیف می‌کند. شاعر از مقایسه‌های مختلف مانند ماه و خورشید، لعل و یاقوت، و طبیعت برای بیان جمال معشوق استفاده می‌کند. همچنین، احساسات عمیق عاشقانه و حسرت ناشی از دوری معشوق نیز در ابیات مشهود است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعارات و اصطلاحات ادبی ممکن است برای سنین پایین دشوار باشد.

غزل شماره ۴۲

ای مه و خورشید از رخشنده رخسارت خجل
لعل و یاقوت از لب لعل گهر بارت خجل

آهوی چینی، گل فردوس، طاووس چمن
مانده اند از غمزه و رخسار و رفتارت خجل

محتسب بیهوده زنجیر جنون دارد به کف
زآنکه عالم شد به دام زلف طرارت خجل

گفتمش خواهم کنم مه را به رویت نسبتی
گفت رو رو بوالهوس ، باشی ز گفتارت خجل

گو بیا بنگر چون بنفشه گرد گل
تا شوی ای باغبان از حسن گلزارت خجل

از سر کویت جدا افتاده دارم زندگی
زین گنه هستم به دیدارت ز دیدارت خجل

خالد از درد و غمش افغان و زاری تا بکی؟
ناله کم کن ، شد جهان از ناله زارت خجل
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شماره ۴۱
گوهر بعدی:غزل شماره ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.