هوش مصنوعی: این متن یک مرثیه‌ی ادبی است که در رثای میرعثمان، شخصی با صفات نیکو مانند احسان، عرفان و جود، سروده شده است. او به عنوان فردی تأثیرگذار در نظم و ملک توصیف شده که در نهایت به شهادت رسیده و به دنیای باقی شتافته است. متن حاوی اندوه و زاری برای فقدان اوست و از تأثیر مرگش بر جهان و مردم سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و مرثیه‌ای است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. همچنین، موضوع شهادت و اندوه ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.

قطعه شماره ۲۵ (ماده تاریخ در سوگ میرعثمان)

داد از این گردون دون، فریاد ازین
نیست جز مردان حق را در کمین

بحر احسان، کوه عرفان، کان جود
فخر دوران، ناصب اعلام دین

میرعثمان آنکه رای روشنش
بود نظم ملک را حیل المتین

گشت جانش تیر قدرت را هدف
باد بر وی رحمت از جان آفرین

ماه ذی الحجه بد بیست و یکم
رخش همت کرد در یکشنبه زین

رخت بیرون برد از این دنیای دون
خیمه برافراشت در خلد برین

شد ز صهبای شهادت جرعه نوش
گشت با همنام پیشینش قرین

خاک بر فرق فقیران کرد و رفت
خاطر خوشنود عالم شد حزین

بسکه گرد غم بجنبید از جهان
کس نداند آسمان را از زمین

زاریش را شب همه شب تا سحر
دیده ها بگشاده چرخ هشتمین

از پی تاریخ سالش گفت دل
باد صد باره به مرگش آفرین
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قطعه شماره ۲۴ (هنگام ترک مشهد مقدس و وداع با حضرت رضا علیه السلام)
گوهر بعدی:قطعه شماره ۲۶ (هنگام اقامت در دهلی به یاد وطن سروده است)
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.