هوش مصنوعی:
شاعر از جدایی و دوری معشوق خود ابراز ناراحتی میکند و تأثیر عمیق این فراق را بر روح و جسم خود توصیف مینماید. او از معشوق میخواهد که نگاهش کند تا خداحافظی کنند و از رفتن او اظهار نگرانی میکند، زیرا این جدایی باعث ناراحتی او و حتی خداست. شاعر با تصاویر شاعرانه مانند چشمانی که به چشمههای خون تبدیل شدهاند و جامههای خونآلود، عمق درد خود را نشان میدهد. همچنین، او فراق را به زرگری تشبیه میکند که صورتش را زرد و زراندود کرده است. در نهایت، شاعر بیان میکند که پس از رفتن معشوق، تنها خدا میداند که او چگونه خواهد بود.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و پیچیدهای است که درک آن برای مخاطبان جوانتر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعارهها و تشبیههای پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در نوجوانان بالای 16 سال یافت میشود.
شمارهٔ ۹ - همو راست
همی روی و من از رفتن تو ناخشنود
نگر به روی منا تا مرا کنی پدرود
مرو که گر بروی باز جان من برود
من از تو ناخشنود و خدای ناخشنود
مرا ز رفتن تو وز نهیب فرقت تو
دو چشم چشمه خون گشت و جامه خون آلود
مگر فراق ترا پیشه زرگری بوده ست
که کرد دو رخ من زرد فام و زر اندود
تو رفتی و ز پس رفتن تو از غم تو
خدای داند تا من چگونه خواهم بود
نگر به روی منا تا مرا کنی پدرود
مرو که گر بروی باز جان من برود
من از تو ناخشنود و خدای ناخشنود
مرا ز رفتن تو وز نهیب فرقت تو
دو چشم چشمه خون گشت و جامه خون آلود
مگر فراق ترا پیشه زرگری بوده ست
که کرد دو رخ من زرد فام و زر اندود
تو رفتی و ز پس رفتن تو از غم تو
خدای داند تا من چگونه خواهم بود
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۸ - نیزاو راست
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰ - و او راست
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.