هوش مصنوعی: شاعر از جدایی و دوری معشوق خود ابراز ناراحتی می‌کند و تأثیر عمیق این فراق را بر روح و جسم خود توصیف می‌نماید. او از معشوق می‌خواهد که نگاهش کند تا خداحافظی کنند و از رفتن او اظهار نگرانی می‌کند، زیرا این جدایی باعث ناراحتی او و حتی خداست. شاعر با تصاویر شاعرانه مانند چشمانی که به چشمه‌های خون تبدیل شده‌اند و جامه‌های خون‌آلود، عمق درد خود را نشان می‌دهد. همچنین، او فراق را به زرگری تشبیه می‌کند که صورتش را زرد و زراندود کرده است. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که پس از رفتن معشوق، تنها خدا می‌داند که او چگونه خواهد بود.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و پیچیده‌ای است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد که معمولاً در نوجوانان بالای 16 سال یافت می‌شود.

شمارهٔ ۹ - همو راست

همی روی و من از رفتن تو ناخشنود
نگر به روی منا تا مرا کنی پدرود

مرو که گر بروی باز جان من برود
من از تو ناخشنود و خدای ناخشنود

مرا ز رفتن تو وز نهیب فرقت تو
دو چشم چشمه خون گشت و جامه خون آلود

مگر فراق ترا پیشه زرگری بوده ست
که کرد دو رخ من زرد فام و زر اندود

تو رفتی و ز پس رفتن تو از غم تو
خدای داند تا من چگونه خواهم بود
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸ - نیزاو راست
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰ - و او راست
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.