هوش مصنوعی: این متن به توصیف فصل بهار و زیبایی‌های آن می‌پردازد. شاعر از شکوفه‌ها، گل‌ها و طراوت طبیعت در بهار سخن می‌گوید و از تغییرات سریع جهان از پیری به جوانی در این فصل یاد می‌کند. همچنین، او به اهمیت لذت بردن از لحظه و نوشیدن باده در کنار گل‌های نو اشاره می‌کند.
رده سنی: 15+ متن شامل مضامین فلسفی و اشاراتی به نوشیدن باده است که ممکن است برای کودکان مناسب نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر از زیبایی‌های طبیعت و مفاهیم زندگی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۵ - همو راست

نوبهارآمدو بشکفت بیکبار جهان
بر سر افکندزمین هر چه گهر داشت نهان

تاز خواب خوش بگشاد گل سوری شم
لاله سرخ ببندد همی از خنده دهان

پرنیانها و پرندست کشیده همه باغ
عاشقان گاه بر این سایه دوان گاه بر آن

اندر آن هفته که بگذشت جهان پیر نمود
وندر این هفته جوانست کران تابه کران

من شنیدم که به ایام جوان پیر شود
نشنیدم که به یک هفته شود پیر جوان

من نگویم که می سرخ حلالست و مباح
گر بودورنه من این لفظ نیارم به زبان

گویم ار هرگز خواهی خوری امروز بخور
که دگر باره بدین روز رسیدن نتوان

خیز تا بر گل نو کوزگکی باده خوریم
پیش تا از گل ما کوزه کند دست زمان
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴ - ازاوست
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶ - نیز او راست
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.