هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از ناسپاسی و جفای معشوق شکایت میکند و بیان میکند که با وجود تمام عشق و وفاداری، معشوق به او بیاعتنایی کرده و با حیله و نیرنگ رفتار نموده است. در پایان، شاعر به معشوق میگوید که گویا کسی داستان ما را گفته و تو را به عنوان حقشناس ستوده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاطفی عمیق و گاهی پیچیده است که درک آنها ممکن است برای مخاطبان جوانتر دشوار باشد. همچنین، موضوعاتی مانند جفا و حیله ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
شمارهٔ ۳۰ - و ازوست
ای ترک حق نعمت عاشق شناختی
رفتی و ساختی ز جفا هر چه ساختی
کردار من به پای سپردی و کوفتی
گرد هوای خویش گرفتی و تاختی
با تو به دل چنان که توان ساخت ساختم
بر من ز حیله هر چه توان باخت باختی
نتوانی ای نگارین گفتن مراکه تو
از بندگان خویش مرا کم نواختی
گویا حدیث ما و توگفت، ای بت،آنکه گفت
«ای حق شناس رو که نکو حق شناختی »
رفتی و ساختی ز جفا هر چه ساختی
کردار من به پای سپردی و کوفتی
گرد هوای خویش گرفتی و تاختی
با تو به دل چنان که توان ساخت ساختم
بر من ز حیله هر چه توان باخت باختی
نتوانی ای نگارین گفتن مراکه تو
از بندگان خویش مرا کم نواختی
گویا حدیث ما و توگفت، ای بت،آنکه گفت
«ای حق شناس رو که نکو حق شناختی »
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹ - و او راست
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱ - همو راست
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.