هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه از سیف فرغانی، به زیبایی به توصیف ارزش و اهمیت بوسه و عشق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویر زیبا و استعاره‌های جذاب، مانند مقایسه بوسه با جان دادن و طعمه دادن کبوتر، عمق احساسات خود را بیان می‌کند. او همچنین از بخیلان و رقیبان انتقاد می‌کند و بر سخاوت در عشق تأکید دارد. در نهایت، شاعر با اشاره به محدودیت‌های دنیوی، بوسه‌های توصیف‌شده در شعر را به معشوق تقدیم می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم به کار رفته در شعر نیاز به درک و بلوغ عاطفی دارند.
شمارهٔ ۴۳۲
ای لبت را خواص جان دادن
عادتش بوسه روان دادن
بوسه تست جان و من مرده
نیست آسان بمرده جان دادن
چون کبوتر چرا نیاموزی
دوست را طعمه از دهان دادن
بگه بوسه رو ترش چه کنی
چو بخیلان بوقت نان دادن
با لب خشک من چه خوش باشد
بوسه تر بر آن لبان دادن
دهنت هست لیک پیدا نیست
چون خبر شاید از نهان دادن
راست چون چشمه خضر نامیست
زآنک نتوان ازو نشان دادن
بوسه یی گر دهی رضا نبود
مر رقیب ترا در آن دادن
گربه خانه را دریغ آید
بسگ کوی استخوان دادن
بوسه یی داذی و همی گویی
که پشیمان شدم از آن دادن
من چو منکر نیم یکی را صد
باز واپس همی توان دادن
چون مرا هیچ چیز دیگر نیست
که توانم بدوستان دادن
بوسهایی که اندرین غزلست
بتو خواهم یکان یکان دادن
سیف فرغانی از زمین هرگز
بوسه نتوان بر آسمان دادن
عادتش بوسه روان دادن
بوسه تست جان و من مرده
نیست آسان بمرده جان دادن
چون کبوتر چرا نیاموزی
دوست را طعمه از دهان دادن
بگه بوسه رو ترش چه کنی
چو بخیلان بوقت نان دادن
با لب خشک من چه خوش باشد
بوسه تر بر آن لبان دادن
دهنت هست لیک پیدا نیست
چون خبر شاید از نهان دادن
راست چون چشمه خضر نامیست
زآنک نتوان ازو نشان دادن
بوسه یی گر دهی رضا نبود
مر رقیب ترا در آن دادن
گربه خانه را دریغ آید
بسگ کوی استخوان دادن
بوسه یی داذی و همی گویی
که پشیمان شدم از آن دادن
من چو منکر نیم یکی را صد
باز واپس همی توان دادن
چون مرا هیچ چیز دیگر نیست
که توانم بدوستان دادن
بوسهایی که اندرین غزلست
بتو خواهم یکان یکان دادن
سیف فرغانی از زمین هرگز
بوسه نتوان بر آسمان دادن
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
