ای ملک شیردل پیل تن
صفدر لشکرشکن تیغ زن

خسرو مسعود سعود فلک
بر سر تاج تو شده انجمن

دولت در خدمت و در مدح تو
بسته میانست و گشاده دهن

رخش تو بر خاک چو بگشاد کام
دشت شود پر گل و پر یاسمن

تیغ تن چون گشت برهنه به جنگ
جوشن پوشد ز نهیب اهرمن

بیش به هندستان از غزو تو
نه تن بت ماند نه جان شمن

گویدی اوصاف تو گر یابدی
خامه و شمشیر و زبان و سخن

بر فلک گردان نعش بنات
تا نشود جمع چو نجم پرن

بادی تابنده چو مهر فلک
بادی بالنده چو سرو چمن

ناصح تو محتشم و محترم
حاسد تو منهزم و ممتحن