هوش مصنوعی:
این متن یک شعر ستایش‌آمیز است که در آن شاعر فردی به نام مظفر را به خاطر شایستگی‌هایش می‌ستاید و برای او آرزوی موفقیت، خوشبختی و احترام می‌کند. همچنین، شاعر به پدر مظفر اشاره کرده و برای او نیز آرزوی خیر می‌نماید. در پایان، شاعر برای کسانی که آرزوی بد برای مظفر دارند، نفرین می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن یک شعر کهن فارسی است که درک آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک و واژگان قدیمی دارد. همچنین، محتوای آن شامل مفاهیمی مانند ستایش، آرزو و نفرین است که برای کودکان ممکن است نامفهوم یا پیچیده باشد.
شمارهٔ ۳۸ - در مدح مظفر بن بوسعید
ای مظفر تو در خور صدری
صدر دیوان به تو مزین باد
نیکبختی و نیک روزی را
بسته با دامن تو دامن باد
پدر تو که خواجه بوسعدست
به تو فرزند چشم روشن باد
بر مخدوم خویشتن همه سال
محترم جانب و ممکن باد
وآنکسی را که جز چنین خواهد
پاش چون پای من در آهن باد
صدر دیوان به تو مزین باد
نیکبختی و نیک روزی را
بسته با دامن تو دامن باد
پدر تو که خواجه بوسعدست
به تو فرزند چشم روشن باد
بر مخدوم خویشتن همه سال
محترم جانب و ممکن باد
وآنکسی را که جز چنین خواهد
پاش چون پای من در آهن باد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۷ - حسب حال
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۹ - بدرود
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
