هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش عدالت و قدرت پادشاه می‌پردازد. او جهان را به‌سبب عدالت پادشاه مانند بهار توصیف می‌کند و از شجاعت و مهارت او در جنگ و اداره‌ی مملکت سخن می‌گوید. همچنین، تأثیر شکوه و هیبت پادشاه بر دشمنانش را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و تاریخی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد. همچنین، برخی از تصاویر شعری مانند 'شکار شیر' و 'کارزار' ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامناسب باشد.

شمارهٔ ۵۴ - ستایش پادشاه

ملکا جهان ز عدل تو به نوبهار ماند
کف راد تو بدین ابر زمین نگار ماند

تو بزرگ شهریاری و که دید شهریاری
که ز جمع شهریاران به تو شهریار ماند

تو شکار شیر خواهی و بدان نشاط جویی
که شکار گه ز خون راست به کارزار ماند

چو به حمله باز دست تو به تیغ تیز یازد
همه رزمگه به چشم تو به مرغزار ماند

همه کار ملک مخصوص به کارکرد رایت
همه کارکرد رای تو به روزگار ماند

چو ز آتش شکوه تو جدا شود شراری
دل دشمن تو خواهم که بدان شرار ماند
وزن: فعلات فاعلاتن فعلات فاعلاتن (رمل مثمن مشکول)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۳ - مدح سلطان مسعود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۵ - مدیح مسعود
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.