هوش مصنوعی:
شعر سید محمد ناصر درباره تأثیر شادی و نشاط بر دل و جان انسان است. شاعر از گرمی طبیعت و تأثیر آن بر روح خود سخن می‌گوید و تشبیهاتی مانند تشنه‌ای که به آب سرد نیاز دارد، استفاده می‌کند. او همچنین به برتری هنر و دانش اشاره می‌کند و بیان می‌کند که هیچ فاضلی به گرد آن نمی‌رسد. در نهایت، شاعر تأکید می‌کند که این قصیده هرچند جمع‌بندی دارد، اما همه وصف‌ها و نعت‌ها را دربرنگرفته است.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم عرفانی و ادبی است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد. همچنین، استفاده از تشبیهات و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۵۹ - مدح سید محمد ناصر
شعر سید محمد ناصر
دل من شاد کرد و خرم کرد
شدم از گرمی طبیعی پوست
همچو تشنه که آب باید سرد
بر دل من نشاط رامش یافت
زو تن من روان و جان پرورد
هیچ فاضل به گرد آن نرسد
گشته هر فاضلی به یادش گرد
در هنر فرد و یک جهانست او
یک جهان را چگونه خوانم فرد
این قصیده اگر چه دارد جمع
همه وصف نبرد و نعت نبرد
دل من شاد کرد و خرم کرد
شدم از گرمی طبیعی پوست
همچو تشنه که آب باید سرد
بر دل من نشاط رامش یافت
زو تن من روان و جان پرورد
هیچ فاضل به گرد آن نرسد
گشته هر فاضلی به یادش گرد
در هنر فرد و یک جهانست او
یک جهان را چگونه خوانم فرد
این قصیده اگر چه دارد جمع
همه وصف نبرد و نعت نبرد
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۸ - خیر باد شغل و سفر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۰ - شکوه از دوری مظفر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
