هوش مصنوعی:
شاعر در کوه با دیدن کبک‌ها، ستایش خداوند را می‌خواند. کبک‌ها به دام بلای الهی گرفتار می‌شوند و با دویدن، چشمان را برای دیدار با خدا روشن می‌کنند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عرفانی و مذهبی موجود در شعر برای درک و لذت بردن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک دارد.
شمارهٔ ۱۱۷ - ثناخوانی در کوهسار
در کوه پیش کبکان خواندم ثنای تو
کبکان شدند بسته به دام بلای تو
بر چشم سرمه کرده دویدند تا همه
روشن کنند دیده به عز لقای تو
کبکان شدند بسته به دام بلای تو
بر چشم سرمه کرده دویدند تا همه
روشن کنند دیده به عز لقای تو
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶ - بهار نو
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸ - ضرورت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
