۳۰۱ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۷ - ثناخوانی در کوهسار

در کوه پیش کبکان خواندم ثنای تو
کبکان شدند بسته به دام بلای تو

بر چشم سرمه کرده دویدند تا همه
روشن کنند دیده به عز لقای تو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۶ - بهار نو
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۸ - ضرورت
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.