هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از تغییرات طبیعت و گذر زمان سخن می‌گوید. او به رنگ‌های سپیده‌دم و تاریکی شب اشاره می‌کند و از تأثیر آن‌ها بر آینه و محیط اطراف می‌گوید. متن بیانگر گذرا بودن زمان و تغییرات مداوم در جهان است.
رده سنی:
12+
متن دارای مفاهیم انتزاعی و شاعرانه است که درک آن‌ها برای کودکان کم‌سن‌وسال دشوار است. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۱۲۳ - در زندان
روزن سمج مرا ز گردش گردون
رنگ سپیده زنند و گونه دوده
آینه او چو رنگ زد ز شب ابر
گردد بی شک ز صبح روز زدوده
رنگ سپیده زنند و گونه دوده
آینه او چو رنگ زد ز شب ابر
گردد بی شک ز صبح روز زدوده
وزن: مفتعلن فاعلات مفتعلن فع (منسرح مثمن مطوی منحور)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲ - مدح سیف الدوله محمود
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴ - وصف کتاب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
