ماهوک در میان چو در گردد
مجلس از خرمی دگر گردد

طقطق پای او چو برخیزد
شادی و لهو در هم آمیزد

بس نشاطی و مجلسی طیبی است
عیش را و نشاط را سببی است

مادر قحبه را نکو خلف است
روسپی زاده را نکو علف است

نرخری گر به پشت ماده خری
بر جهد و افتدش بر او نظری

باز ماند دو دست او از کار
آب گیرد دهانش در شلوار

بوالفضایل بر او نهد دیده
راست چون مردمان نادیده