هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از غم و اندوه ناشی از دوری معشوق سخن می‌گوید و بیان می‌کند که غم فراق، چهره‌اش را مانند خال معشوق سیاه کرده و چشم‌هایش تنها به زیبایی‌های معشوق خیره شده‌اند. در نهایت، دست خیال معشوق او را در غم وصال گرفته است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن به بلوغ عاطفی و شناختی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۴۸

رویم ز غمت گونه خال تو گرفت
چشمم همه صورت جمال تو گرفت

اینجا چو مرا غم وصال تو گرفت
ای دوست مرا دست خیال تو گرفت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.