۲۷۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۲

دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود
در هجر توام دیده چو نرگس نغنود

از دیده و دست جیب پیراهن بود
چون لاله همی دریده و خون آلود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.