هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر نگرانی شاعر از فاش شدن راز عشقش است، همان‌گونه که غنچه رازهایش را در دل دارد و گل با شکفتن اسرارش را آشکار می‌کند. شاعر از این می‌ترسد که غم عشق اجازه ندهد رازش پنهان بماند و حتی اگر باد و باران هم بیایند، ممکن است اسرارش فاش شوند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی شعر کلاسیک معمولاً به بلوغ فکری بیشتری نیاز دارد.
شمارهٔ ۱۱۳
چون غنچه رهی راز تو در دل دارد
ترسم که غم عشق چنین نگذارد
ور باد شود دیده و باران بارد
چون گل همه اسرار تو بیرون آرد
ترسم که غم عشق چنین نگذارد
ور باد شود دیده و باران بارد
چون گل همه اسرار تو بیرون آرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
