هوش مصنوعی: شاعر بیان می‌کند که با شنیدن دعوت دولت تو، تمام زهرهای بخت را نوشیده و با شنیدن سخنان تو، از نغمه‌های پاک خود غافل شده است. این متن نشان‌دهنده‌ی تأثیر عمیق کلام و حضور فرد مورد نظر بر شاعر است.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'زهر بخت' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۳۰

تا دعوت دولت تو در گوشم شد
هر زهر که داد بخت بدنوشم شد

آن روز که گفته تو در گوشم شد
از نغمت پاک خود فراموشم شد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.