هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از رنج و سختی‌هایی که متحمل شده سخن می‌گوید و بیان می‌کند که این رنج‌ها او را به اشک و غم فرو برده است. سپس اشاره می‌کند که بخشش و رحمت الهی باعث آرامش و آسایش او شده و در زندان نیز با ناز و آسایش به خواب رفته است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده در این ابیات، درک آن را برای کودکان دشوار می‌سازد. این متن برای نوجوانان و بزرگسالانی که با ادبیات کلاسیک و مفاهیم عرفانی آشنایی دارند مناسب است.
شمارهٔ ۱۳۱
اول گردون ز رنج در تابم کرد
در اشک دو دیده زیر غرقابم کرد
پس بخشش نوساخته اسبابم کرد
واندر زندان به ناز در خوابم کرد
در اشک دو دیده زیر غرقابم کرد
پس بخشش نوساخته اسبابم کرد
واندر زندان به ناز در خوابم کرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
