هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از وداع با معشوقه‌اش سخن می‌گوید که با چشمانی گریان و دستانی به هم فشرده از او خداحافظی می‌کند. چهره‌ی معشوق از گریه مانند طلا می‌درخشد و گونه‌هایش از زخم‌های عشق سرخ شده‌اند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مضامین عاشقانه‌ی عمیق و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به زخم‌های عشق و جدایی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
شمارهٔ ۱۶۵
آمد به وداعم آن نگار دلبر
گریان و زنان دو دست بر یکدیگر
پر خون رخش از زخم و رخ از گریه چو زر
بر لاله کامگار و بر لؤلؤی تر
گریان و زنان دو دست بر یکدیگر
پر خون رخش از زخم و رخ از گریه چو زر
بر لاله کامگار و بر لؤلؤی تر
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
