هوش مصنوعی: شاعر از درد دوری از معشوق و نادیدن یار می‌نالد. دلش از اندوه هجران خون شده و چشمانش اشک خون می‌ریزد. او روزی صد بار از غم فراق شکوه می‌کند و از عشق به عنوان آفتی خطرناک یاد می‌کند و از خداوند طلب نجات می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و احساسات شدید مانند اندوه و درد فراق است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی کلاسیک برای خوانندگان با سن کمتر مناسب نیست.

شمارهٔ ۱۶۶

ز اندیشه هجران و ز نادیدن یار
دل خون شد و دیده خون همی گرید زار

گویم ز غم فراق روزی صد بار
کاین عشق چه آفت است یارب زنهار
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۶۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.