هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات عشق و وابستگی خود را به معشوق بیان می‌کند و خود را همواره طالب رضایت و لطف او می‌داند. او اشاره می‌کند که نام و وجودش با معشوق گره خورده و مانند نهالی است که از انعام (نعمت‌ها)ی معشوق رشد کرده است.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. درک کامل این اشعار نیاز به آشنایی با ادبیات کهن فارسی و ظرافت‌های زبانی دارد.
شمارهٔ ۲۴۹
بونصر من ار عاشق ایام توام
از چرخ همیشه طالب کام توام
چون نام خودم از تو و با نام توام
خود روی نیم نهال انعام توام
از چرخ همیشه طالب کام توام
چون نام خودم از تو و با نام توام
خود روی نیم نهال انعام توام
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
