هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات به توصیف گل و ویژگی‌های آن می‌پردازد. گل به عنوان نمادی از زیبایی و پاکی توصیف شده که دل را از غم‌ها می‌شوید. همچنین، شاعر به رنگ و بوی گل اشاره کرده و آن را با عناصری مانند عقیق و مشک مقایسه می‌کند.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم شاعرانه و نمادین است که ممکن است برای کودکان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و تشبیهات ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از سن 12 سالگی به بعد در افراد شکل می‌گیرد.
شمارهٔ ۳۶۷
ای گل نه ز گل ز دل همی بر رویی
دل را ز همه غمان فرو می شویی
ای گل تو عقیق رنگ و مشکین مویی
بر آب روان زیاده استی گویی
دل را ز همه غمان فرو می شویی
ای گل تو عقیق رنگ و مشکین مویی
بر آب روان زیاده استی گویی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
