هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر به زیبایی معشوق و تأثیر آن بر جهان اشاره می‌کند. او از معشوقی می‌گوید که هیچ‌کس در برابر جمال او تاب مقاومت ندارد و همه چیز در مقابل او رنگ می‌بازد. همچنین، شاعر از مفاهیم عرفانی مانند تجلی نور و آب حیات استفاده کرده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و واژگان ادبی سطح بالا، این متن را برای گروه سنی بالاتر مناسب می‌سازد.

غزل شمارهٔ ۵۹

باحسن تو مه در صف دعوی ننشیند
باصورت خوب تو به معنی ننشیند

دردور هلالی به جز از چشم تومستی
درگوشه ی محراب به تقوی ننشیند

جز لعل تو ترسا بچه کان آب حیاتست
کس درصدد معجز عیسی ننشیند

موسی صفت آن کس که به میقات نیاید
برطور دلش نور تجلی ننشیند

خاک ره آنم که برو گرد تعلق
از رهگذر عشوه ی دنیی ننشیند

سرسبز کسی باد که از رنگ زمرّد
پرهیزد و اندر دم افعی ننشیند

تا ابن حسام از سرکوی تو خبر یافت
شرط است که در روضه ی اعلی ننشیند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۶۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.