هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز است که به مدح و توصیف شخصی به نام ابوالمظفر، شاه مظفر، اتسز می‌پردازد. شاعر از فضایل اخلاقی، قدرت، عدالت، و پیروزی‌های نظامی او سخن می‌گوید و او را به عنوان فرمانروایی بی‌همتا و دارای محبوبیت در میان مردم توصیف می‌کند. همچنین، از بخشندگی و هنرهای او در زمینه‌های مختلف مانند شمشیرزنی و نویسندگی یاد می‌شود.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم پیچیده‌ی ادبی و تاریخی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به جنگ‌ها و پیروزی‌های نظامی ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.

شمارهٔ ۱۲۶ - در مدح اتسز

شبی که هست کف او خزانهٔ ارزاق
ز طبع اوست وجود مکارم الاخلاق

ابوالمظفر ، شاه مظفر ، اتسز ، کوست
خدایگان همه خسروان علی الاطلاق

بنام اوست کمال صحیهٔ آداب
بجاه اوست جمال بسیطهٔ آفاق

محبت در او نقش گشته در ارواح
عطیهٔ کف او طوق گشته در اعناق

بر آسمان شرف مهر و ماه دولت او
نرفته سوی غروب و ندیده روی محاق

جریدهای سخن را بنقش مدحت اوست
تفاخر صفحات و تظاهر اوراق

خدایگانا ، چند از وغا؟که عاجز گشت
ز زخم حد حسام وز حمله گام براق

بجام جام گساران شدست وقت وصال
ز تیغ تیغ گزاران شدست گاه فراق

هزار بار سپردی بگام نصرة و فتح
همه بلاد حجاز و همه دیار عراق

هزار قلعه گشادی ، که هیچ قلعه نبود
کم از حصار سمرقند و حصن منقشلاق

بگیر آخر ، یک باده ، بی هزار مصاف
ز ساقیان سمن ساعدین و سیمین ساق

بلند باد بتو نام خنجر و خامه
که مرد خجر و خامه تویی باستحقاق

بطبع با تو جهان را بچاکری پیمان
بطوع با تو فلک را ببندگی میثاق
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۵ - در مدح ضیاء الدین عراق وزیر
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۷ - نیز در مدح اتسز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.