مایهٔ حمد و سعد ، احمد سعد
که همه سوی محمدت یازد

هم ایادی ازو همی بالد
هم معالی باو همی نازد

سعی گردون بخیر انجامد
هر مهمی ، که او بیاغازد

گر نمی ساخت پیش ازین با او
چرخ ، اکنون بطبع می سازد

چون مروا شناخت تاج الدین
چه کند چرخ اگرش ننوازد ؟

باز در موکب خداوندی
مرکب عیش و لهو می تازد

گاه شعر لطیف می گوید
گاه شطرنج نغز می بازد

بچنین منزلت ، که حاصل کرد
شاید ار او ز چرخ بفرازد

بر سریر سرو بنشیند
بر بساط نشاط بگرازد

عیش او باد چون عسل ، که عدوش
زین حسد همچو موم بگدازد

«رشیدالدین وطواط»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir