هوش مصنوعی: این متن یک مدح و ستایش از وزیری نیک‌سیرت و بخشنده است که به عدالت، سخاوت و اکرام او اشاره دارد. شاعر از خدمات و محبت‌های این وزیر یاد می‌کند و تأثیر مثبت او را بر زندگی خود و دیگران توصیف می‌نماید. همچنین، در بخشی از متن به مقایسه‌های زیبا و استعاره‌های شاعرانه پرداخته شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و اخلاقی است و درک آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی و اصطلاحات شاعرانه دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۴۷ - در حق ضیاء الدین عراق وزیر

ایا خوب سیرت وزیری ، که ملک
ندیدست مانندهٔ تو وزیر

عراقی بنام و بود با سخات
خراج عراق و خراسان حقیر

مطیع مثالت وضیع و شریف
غلام جنابت صغیر و کبیر

بدست هوای تو دلها رهین
بدام وفای تو جانه اسیر

طویلیست دست تو در مکرمت
که باد از دست تو حوادث قصیر

بانعام و اکرام ذکر ترا
چو شمسست در گرد عالم مسیر

همه خیر ورزی چو دانستی
که عالم خبیرست و ناقد بصیر

بمن روضه ای آمد از خدمتت
کزان روضهٔ عیش من شد نضیر

کنون بر کشیدم بمدح و ثنات
در آن روضه مانند مرغان صغیر

غدیری همی بایدت از می مرا
برنگ عقیق و ببوی عبیر

که تا اندرین فرخ اوقات عید
همم روضه باشد ، ز تو ، هم غدیر

علا تو بود مر زمین را قرار
یتو باد چشم وزارت قریر

نکوه خواه از لطف تو در بهشت
بد اندیش از عنف تو در سعیر
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۶ - در حق نجم الدین
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۸ - در مدیحه گوید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.