هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز درباره شمس دین، کدخدای خاص ملک است که در آن از فضایل، عقل، فضل و تأثیر او بر مردم و حتی طبیعت سخن گفته می‌شود. همچنین، شاعر از رنج‌های خود و جفای روزگار شکایت کرده و تنها راه نجات را عنایت شمس دین می‌داند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از واژگان و عبارات نیاز به دانش ادبی و فرهنگی دارد.

شمارهٔ ۵۵ - در حق شمس الدین

شمس دین ، کدخدای خاص ملک
ای درت کعبهٔ عوام و خواص

رأی تو گنج عقل را گنجور
طبع تو بحر فضل را غواص

چرخ در خمت تو با رغبت
دهر در طاعت تو با اخلاص

کان و دریا حسود دست تواند
آری «القاص لایحب القاص»

سرورا ، چرخ شخص من بگداخت
در تف حادثات همچو رصاص

آنچه من دیدم از ازمانه ، ندید
فرع بو طالب از نتیجهٔ عاص

پست ناکشته دیده رنج خمار
مرد ناکشته دیده هول قصاص

ندهد از جفای چرخ مرا
جز کمال عنایت تو خلاص
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۴ - در معارف
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۶ - نیز در حق شمس الدین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.