هوش مصنوعی: این متن یک شعر عارفانه و ستایش‌آمیز است که در آن شاعر به تمجید از شخصی به نام شمس‌الدین می‌پردازد. او از فضیلت‌ها، بخشش‌ها و تأثیرات معنوی شمس‌الدین سخن می‌گوید و خود را نیازمند لطف و عنایت او می‌داند. شاعر از مفاهیمی مانند فیض، قدر، دین، احسان و تغافل استفاده می‌کند تا عظمت این شخصیت را نشان دهد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده است که درک آن نیازمند دانش زبانی و آشنایی با اصطلاحات عرفانی و ادبیات کلاسیک فارسی دارد. بنابراین، برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.

شمارهٔ ۵۶ - نیز در حق شمس الدین

شمس الدین ای ز فیض مکرمتت
شده اطراف دشت همچو ریاض

تویی از روی قدر آن جوهر
که ترا هست نه فلک اعراض

چشم حق را ز خط تست سواد
روی دین را ز رأی تست بیاض

کرده اعراض طبع تو زان قوم
که وقیعت کنند در اعراض

شده از تیغ حادثات فلک
تن خصمت دوپاره چون مقارض

ای تو چون بدر و صفدان چو نجوم
ای تو چون بحر و سروران چو حیاض

عادت تو تفضل و احسان
سیرت تو تغافل و اغماض

گشته از تازیانهٔ سهمت
اشهب و ادهم جهان مرتاض

منم آن کس ، که از مکام تست
آمده حاصلم همه اغراض

باعطاهای جزل تو نبود
زین سپس حاجتم باستقراض

تا کند در تنم تصرف جان
نکنم از هوای تو اعراض
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۵ - در حق شمس الدین
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۷ - هم در حق شمس الدین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.