هوش مصنوعی: این متن بیانگر غم و اندوه عمیق نویسنده از وفات شخصی به نام "رافع علا" است. نویسنده تأکید می‌کند که این غم هرگز از بین نخواهد رفت و حتی با گریه‌های بسیار نیز نمی‌تواند حق نعمت‌های آن شخص را ادا کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و غم‌انگیز است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۷۷ - در مرثیۀ رافع بن علاء

ای رافع علا ، ز وفات توام غمیست
کان غم نگشت خواهد هرگز گذارده

صد بار گر ببارم از دیده خون دل
یک حق نعمت تو نگردد گزارده
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۶ - در وصف قصر خوارزمشاه اتسز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۸ - د رحق شمس الدین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.