هوش مصنوعی: این متن به توصیف زیبایی‌های معشوق و تأثیر عمیق آن بر دل عاشق می‌پردازد. با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند سنبل، چاه، و بنفشه، احساسات عاشقانه و دل‌بستگی عمیق را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شاعرانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک عمیق‌تر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات و فرهنگ فارسی دارد.

شمارهٔ ۱۹ - در تغزل

تا گرد رخت سنبل تر کاشته اند
آن چاه رخت دل از مهر تو برداشته اند

آن چاه ذقن ، که دل درو می افتاد
تا لب ببنفشهٔ تر انباشته اند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸ - در مدح ملک اتسز
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰ - در ذم مردم روزگار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.