هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر به تضاد بین طمع و عدالت اشاره می‌کند و بیان می‌دارد که این دو مانند آب و آتش با هم سازگار نیستند. همچنین، از شاه می‌خواهد که به جای طمع و ظلم، به عدالت و شایستگی‌های شاهی توجه کند.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم اخلاقی و اجتماعی است که برای درک بهتر، نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از زبان شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.
بخش ۱۳ - در بیان آنکه طمع را که از جمله آفات است با منقبت معدلت منافات است
هر که را دل به عدل شد مایل
طمع از مال خلق گو بگسل
طمع و عدل آتش و آبند
هر دو یکجا قرار کی یابند
چون بکوبد طمع در مسکن
عدل بیرون گریزد از روزن
از طمع چون بود گدا را ننگ
کی سزد شاه را به آن آهنگ
حیف باشد ز شاه فرخ فر
ظلم جویی پی زر و زیور
زیور شاه وصف شاهی بس
گو مده دل به زر و زیور کس
طمع از مال خلق گو بگسل
طمع و عدل آتش و آبند
هر دو یکجا قرار کی یابند
چون بکوبد طمع در مسکن
عدل بیرون گریزد از روزن
از طمع چون بود گدا را ننگ
کی سزد شاه را به آن آهنگ
حیف باشد ز شاه فرخ فر
ظلم جویی پی زر و زیور
زیور شاه وصف شاهی بس
گو مده دل به زر و زیور کس
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بخش ۱۲ - در صفت عدل و نصفت
گوهر بعدی:بخش ۱۴ - پند مأمون به فرزند خویش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
