۳۳۷ بار خوانده شده

بخش ۱۴ - پند مأمون به فرزند خویش

با پسر گفت یک شبی مأمون
کای در اقبال و بخت روزافزون

چون رسد نوبت خلافت تو
حرص دنیا مباد آفت تو

هر که را از خلیفگی خدای
نشود سیر نفس بد فرمای

سیر مشکل شود ازان زر و سیم
که کشد گه ز بیوه گه ز یتیم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۱۳ - در بیان آنکه طمع را که از جمله آفات است با منقبت معدلت منافات است
گوهر بعدی:بخش ۱۵ - قطع اطناب اطناب و ختم بر دعای استجابت ماب
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.