رقص ناقص به سوی نقص بود
جنبش کاملان نه رقص بود

می زند مرغ جانشان پر و بال
تا رهد باز ازین حضیض وبال

گر چه هر روز یک صدا و ندا
به هوای سماع جسته ز جا

آن یکی بر فلک کشیده ردی
وان دگر رفته تا به تحت ثری

آن یکی سوده سر به چرخ برین
وان دگر رخت برده زیر زمین