هوش مصنوعی: این متن درباره اهمیت ذکر خدا و نفی استفاده نادرست از آن برای مقاصد دنیوی و ریاکاری است. شاعر تأکید می‌کند که ذکر خدا باید تنها برای رضای او باشد و نه برای اهداف مادی یا فریب دیگران. همچنین، متن به نکوهش کسانی می‌پردازد که از دین و مفاهیم مقدس سوءاستفاده می‌کنند تا به خواسته‌های ناپسند خود برسند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که درک آن به بلوغ فکری و شناختی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات انتقادی ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامفهوم یا سنگین باشد.

بخش ۲۸ - در بیان آنکه آنچه گذشت مذمت ذکر سر و جهر نیست بلکه مذمت جماعتی است که آن را وسیله لذات جسمانی و شهوات نفسانی ساخته اند

آنچه کردم بیان درین گفتار
نیست بر ذکر سر و جهر انکار

غیر ذکر خدا چه سر و چه جهر
نیست دل را نصیب و جان را بهر

هست انکار من بر آنکه کسی
سازد آن را وسیله هوسی

خویش را ز اهل حق کند به دروغ
تا ستاند بهای تره و دوغ

زیر پای آورد کتاب خدای
تا نهد شیشه شراب به جای

عشر زرین بدزدد از مصحف
تا کند زیب چنگ و زیور دف

سازد از نیزه حسین درفش
تا به پای یزید دوزد کفش

خود نزیبد ز مردم دانا
جز برای خدای ذکر خدا

زیرک هوشمند نقد نفیس
کی پسندد طفیل جنس خسیس

هر که از بود خویش یافت خلاص
شد مشرف به خلعت اخلاص

چون ز اخلاص گشت دولتمند
ذکر او خواه پست و خواه بلند

وان که در مانده وجود خود است
صید دام شقاوت ابد است

سر او جهر او تمام ریاست
وز ریاگر برست عجب به جاست
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۲۷ - حکایت آن غوری که در مناره پنهان شده بود و فریاد می کرد که مرا مجویید که من اینجا نیستم
گوهر بعدی:بخش ۲۹ - در بیان آنکه از خودی خود رستن و از عجب و ریا خلاص شدن جز در خدمت پیر صاحب تصرف دست ندهد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.