آنچه کردم بیان درین گفتار
نیست بر ذکر سر و جهر انکار

غیر ذکر خدا چه سر و چه جهر
نیست دل را نصیب و جان را بهر

هست انکار من بر آنکه کسی
سازد آن را وسیله هوسی

خویش را ز اهل حق کند به دروغ
تا ستاند بهای تره و دوغ

زیر پای آورد کتاب خدای
تا نهد شیشه شراب به جای

عشر زرین بدزدد از مصحف
تا کند زیب چنگ و زیور دف

سازد از نیزه حسین درفش
تا به پای یزید دوزد کفش

خود نزیبد ز مردم دانا
جز برای خدای ذکر خدا

زیرک هوشمند نقد نفیس
کی پسندد طفیل جنس خسیس

هر که از بود خویش یافت خلاص
شد مشرف به خلعت اخلاص

چون ز اخلاص گشت دولتمند
ذکر او خواه پست و خواه بلند

وان که در مانده وجود خود است
صید دام شقاوت ابد است

سر او جهر او تمام ریاست
وز ریاگر برست عجب به جاست