ای مکاشف شده به سر قدر
پرده جد و اجتهاد مدر

بگذار از خویش و در خدای گریز
بگسل از خویش و در خدای آویز

گر چه تو ز اختیار مأموری
لیک در اختیار مجبوری

بین درین کارگاه وهم و خیال
خویش را در مجاری افعال

قالبی ز اختیار خود عاری
گشته افعال حق بر او جاری

هر چه جاری شود بر او ز افعال
بنگر کز دو نیست بیرون حال

یا ز اسباب قرب رضوان است
یا ز آثار بعد و خذلان است

گر ز قسم نخست باشد کار
نعمت حق شمار و شکرگزار

اذ من الشکر عم آلاؤه
و من الشکر دام نعماؤه

شکر باشد کلید گنج مزید
گنج خواهی مده ز دست کلید

ور ز قسم دوم بود کارت
شمر از نفس زشت کردارت

جرم و عصیان به سوی خویش افکن
سر شرمندگی به پیش افکن

معذرت پیشه گیر و استغفار
عجز و فقر و شکستگی پیش آر

کای خدا بنده گنهکارم
گرد خود کوهها گنه دارم

نیست غیر از تو عذر خواه تو کس
عذر من عفو کرده و کاه تو بس